Podjęcie decyzji odnośnie miejsca akcji i rozdział zadań dla poszczególnych osób kończy pierwszy etap prac. Z tą chwilą zaczyna się właściwa produkcja filmu. Kluczową rolę w każdej ekipie filmowej odgrywają rzecz jasna reżyser, nadzorujący wszystkie ujęcia, operator, kamerzyści (tzw. szwenkierzy) i oczywiście aktorzy. Nawet w czasie zdjęć wykonywanych w plenerze trzeba dobrać odpowiednie oświetlenie. Aby uzyskać żądany efekt, odpowiednie natężenie i rozkład światła, stosuje się specjalne urządzenia. Poszczególne sceny rzadko filmowane są w takiej kolejności, w jakiej pojawiają się w ukończonym filmie. Wszystkie sceny rozgrywające się w danej scenerii czy w danym miejscu filmuje się bezpośrednio po sobie. Niezwykle istotne jest, aby ujęcia filmowane w różnym czasie wówczas, gdy na ekranie pojawiają się jedno po drugim, były zgodne co do szczegółów.
Sceny z udziałem kaskaderów

W najbardziej widowiskowych scenach wykorzystuje się często doskonale przeszkolonych kaskaderów, zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Pomimo, że dzięki odpowiednim ustawieniom kamery możliwe jest sfilmowanie ujęcia tak, że sprawia wrażenie znacznie bardziej niebezpiecznego niż to ma miejsce w rzeczywistości, a przy wykorzystaniu efektów specjalnych podrabia się zranienia i inscenizuje „realistyczne” sceny śmierci, niektóre sceny są zbyt ryzykowne dla aktorów. Jednak nawet kaskaderom należy zapewnić maksymalne bezpieczeństwo, toteż przed końcowym ujęciem odbywają się niezliczone próby. Kaskaderzy dysponują szeroką gamą odzieży i sprzętu ochronnego. Do najbardziej ekscytujących i niebezpiecznych należą sceny z ogniem. Zazwyczaj są one filmowane w kilku krótkich ujęciach, aby obsługa techniczna mogła szybko ugasić płonące ubranie kaskadera. W czasie tych scen kaskaderzy zakładają kostium ognioodporny – nasączony żelem ochronnym, azbestowy kombinezon i specjalny kaptur, na który nakłada się maskę imitującą kształt twarzy. Czasem do ciała kaskadera mocuje się małe pojemniki ze sprężonym powietrzem, aby umożliwić mu oddychanie.